compassionate flower

Ingrid + me – 2014

Ik wordt ondergedompeld in de zuiderlijke goedlachse sfeer die er hangt op het familiefeestje van de schoonfamilie. Het weer werkt mee, waardoor we voornamelijk lekker buiten kunnen zijn. Overal waar ik kijk lijkt er zorg en aandacht besteed te zijn aan de inrichting, van het tuinhuisje tot aan het toilet. Terwijl ik me laat meenemen en zelfstandig een kleine tour door het huis maak,  ontmoet ik persoonlijke items, vintage objecten, veel bloemdecoraties in de stofferingen, warme pastel tinten en dat alles in combinatie met rust en ruimte. Smaakvol vind ik het geheel.

Terwijl ik wat gesprekken verder ben, wordt me duidelijk dat de uitstraling een reflectie is van de gastvrouw. Ingrid die van haar bijzondere fraaie, ruime familie woning en tuin een waar paradijsje heeft gemaakt. Niet geforceerd of te opgeruimd. Juist de natuurlijke staat van sommige plekken, die mogen zijn zoals ze zijn in combinatie met de hand die Ingrid hier en daar heeft aangebracht maken het tot een plek waar je je welkom voelt, thuis zou ik willen zeggen.

[read more=”Read more” less=”Read less”]

We hebben al een paar glaasjes op en ik ben onderweg naar mijn laatste wijntje. Ingrid is warm, heeft een rustige uitstraling, lacht veel en graag, net als de rest van de familie overigens, en is een prettige gesprekpartner. Het vuurtje brand, er worden oude herinneringen opgehaald. Door de hele tuin verspreiden zich lichtjes, als vuurvliegjes, die hun oorsprong vinden in transparante bolletjes die overdag zijn opgeladen door de zon. Kaarsjes wakkeren zachtjes en meer herinneringen worden opgediept. Veel gelach en herkenbaarheid onder elkaar. Afwisselend wordt er een liedje geopperd, die via de mobiele telefoon wordt ingebracht en al snel door de speakers klinkt. André Hazes natuurlijk. Er wordt luid meegezongen en het energiepeil wordt nog verder omhoog gebracht. Nog meer gelach, nog meer drankjes, nog meer mooie oude verhalen. Af en toe druipt er iemand af naar bed. Ik zal niet lang meer op me laten wachten. Een paar hier zullen nog even volhouden, waaronder Ingrid. De nacht is nog lang en morgen wordt nog even uitgesteld. Het moment heeft meer in zich, maar niet voor mij, ik kan mijn ogen niet meer open houden. Ben nu al benieuwd naar de verhalen aan het ontbijt en lach inwendig terwijl ik me tussen de paar die al slapen op zolder op mijn eigen matrasje laat vallen. [/read]